Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne Pojezierze w Olsztynie
4 stycznia przypadła 112. rocznica urodzin olsztyńskiego pisarza Henryka Panasa. Z inicjatywy olsztyńskiego zarządu Stowarzyszenia Dziennikarzy RP, przy współpracy Związku Literatów Polskich odsłonięto pamiątkową tablicę na domu przy ulicy Księcia Witolda, w którym pisarz mieszkał przez 30 lat.
Któregoś razu, na zdjęcia, wybrałam się nad jezioro Dejguny. Było mroźnie, a nad jeziorem skutym lodem unosiła się mgła.
„To był wyjątkowy rok, nie tylko dla mnie” – olsztyńska malarka Melania Olędzka czas wykluczenia spowodowanego pandemią wykorzystała na intensywną pracę artystyczną, czego efektem jest zaprezentowany w „Pojezierzu” album akwarel „Wędrówki po Warmii”.
Zdjęcie powstało 28 stycznia 2016 roku. Jechałem wtedy z Białegostoku do Warszawy i spieszyłem się by zdążyć na urodziny mojej siostry Magdy.
10 listopada mija druga rocznica śmierci Bronisława Sałudy – olsztyńskiego dziennikarza, pisarza, wydawcy, wieloletniego prezesa Zarządu SS-K „Pojezierze”. Ci co znali Pana Bronisława do dziś pozostają pod jego urokiem, człowieka łagodnego, przyjacielskiego. Przeżył 93 lata.
Po raz 12-sty Gminny Ośrodek Kultury w Dywitach zorganizował Powiatowy Przegląd Sztuki Nieprofesjonalnej Kobiet „Kobiece Impresje”. Finał Przeglądu odbył się w tym roku w wyjątkowym miejscu – Galerii „Synagoga” w Barczewie, tam siedzibę ma barczewski oddział SSK „Pojezierze”.
Już po raz ósmy w Głotowie k. Dobrego Miasta byliśmy świadkami bardzo udanego pleneru malarskiego. W gościnnych murach „Domu pielgrzyma” dziewięć pań – malarek namalowało 30 obrazów na których utrwalono piękno Warmii.
Aleksander, Pan na Zamkach w Olsztynie i Kwidzyniu, przy kuflu piwa, zwierzył mi się z marzenia, aby po wieloletniej państwowej służbie, kiedy ma prawo oczekiwać co mu się po prostu należy, rozwiązać jeszcze zagadkę, która niewątpliwie ma charakter kryminalny. Chodzi o zdarzenie sprzed lat. Dotyczy kradzieży mienia państwowego, jakimi były cukierki miętowe ,przechowywane w skrytce znajdującej się w prawej szufladzie ,jego służbowego biurka, na Zamku w Kwidzynie.
Aleksander uzasadnił głębię tego dramatu, wyjaśnił rolę i znaczenie cukierków miętowych w kontekście zarządzania Zamkiem. Otóż cukierki były niezbędne w pracy z racji na częste kontakty z „całuśnymi” muzealnikami ze wschodu. Miętusy należały do służbowego wyposażenia Aleksandra , tak jak długopis, ołówek czy gumka i były również kupowane na fakturę. Aleksander potraktował zniknięcie cukierków jak kradzież mienia państwowego.
Gościł u nas Janusz Cygański, olsztyński historyk, muzealnik. To człowiek ściśle związany z naszym miastem i regionem. Znamy Go głównie z kierowania Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, ale zarządzał też muzeami w Olsztynku i kwidzyńskim zamku.
