Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne Pojezierze w Olsztynie
Po raz 12-sty Gminny Ośrodek Kultury w Dywitach zorganizował Powiatowy Przegląd Sztuki Nieprofesjonalnej Kobiet „Kobiece Impresje”. Finał Przeglądu odbył się w tym roku w wyjątkowym miejscu – Galerii „Synagoga” w Barczewie, tam siedzibę ma barczewski oddział SSK „Pojezierze”.
Już po raz ósmy w Głotowie k. Dobrego Miasta byliśmy świadkami bardzo udanego pleneru malarskiego. W gościnnych murach „Domu pielgrzyma” dziewięć pań – malarek namalowało 30 obrazów na których utrwalono piękno Warmii.
Aleksander, Pan na Zamkach w Olsztynie i Kwidzyniu, przy kuflu piwa, zwierzył mi się z marzenia, aby po wieloletniej państwowej służbie, kiedy ma prawo oczekiwać co mu się po prostu należy, rozwiązać jeszcze zagadkę, która niewątpliwie ma charakter kryminalny. Chodzi o zdarzenie sprzed lat. Dotyczy kradzieży mienia państwowego, jakimi były cukierki miętowe ,przechowywane w skrytce znajdującej się w prawej szufladzie ,jego służbowego biurka, na Zamku w Kwidzynie.
Aleksander uzasadnił głębię tego dramatu, wyjaśnił rolę i znaczenie cukierków miętowych w kontekście zarządzania Zamkiem. Otóż cukierki były niezbędne w pracy z racji na częste kontakty z „całuśnymi” muzealnikami ze wschodu. Miętusy należały do służbowego wyposażenia Aleksandra , tak jak długopis, ołówek czy gumka i były również kupowane na fakturę. Aleksander potraktował zniknięcie cukierków jak kradzież mienia państwowego.
Gościł u nas Janusz Cygański, olsztyński historyk, muzealnik. To człowiek ściśle związany z naszym miastem i regionem. Znamy Go głównie z kierowania Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, ale zarządzał też muzeami w Olsztynku i kwidzyńskim zamku.
Miejsce międzygminnego życia kulturalnego, organizacji kameralnych koncertów i wystaw oraz spotkań twórców – taką funkcję będzie pełnił budynek dawnej synagogi w Barczewie. Kilka dni temu jej właścicielem stał się samorząd Powiatu Olsztyńskiego.
Przyzwyczailiśmy się do kolejnych fal pandemii, kolejnych obostrzeń, kolejnych zamrożeń, zamykania, otwierania. Maseczki, dezynfekcja, dystans, lockdown, ale jakoś sobie radzimy.
„Łyną przez Warmię” – jest to najnowsze wydawnictwo naszego kolegi Witka Mierzejewskiego, olsztyńskiego fotografa, miłośnika warmińskich krajobrazów i przyrody oraz, jak się okazało, również kajakarza.
Jest 26 kwietnia 1997 roku. Zbigniew Marek Hass w teatrze wystawia „Operetkę” Witolda Gombrowicza. Dzień wcześniej spotykam się z ówczesnym szefem działu kulturalnego Gazety Wyborczej w Olsztynie Tadeuszem Szyłłejką. W krótkich słowach przedstawia zadanie:
– Dyrektor Teatru Jaracza, nie dał zdjęć ze spektaklu więc musimy te zdjęcia zrobić w teatrze, na premierze. Mówię, że w teatrze na premierze nie można robić zdjęć, można co najwyżej klaskać…
– On – I o to właśnie chodzi. Będziemy klaskać ale na łamach gazety.
Oddział covidowy. Wszyscy jesteśmy tu wyczerpani. Odpoczywam patrząc w okno. Szukam na zewnątrz porządku i normalności, których brak tu w środku. Nagle spada śnieg. Zabiela chodniki. Biel wnosi tyle spokoju, że aż wydaje mi się to nieracjonalne.
W 2019 roku na jednym z bloków w Białymstoku powstał mural… Zenka Martyniuka, przez jednych lubianego, przez drugich mniej.
