Maya Gordon: Byłam i jestem

-Jednym z istotnych motywów mojej twórczości są cyprysy – mówi Maya Gordon. -Są jak moje autoportrety – jak się patrzy na nie z daleka, wyglądają na silne i pełne mocy, a jak się zbliża, to można zauważyć, że są kruche i delikatne. W Olsztynie po raz pierwszy pokazuję moje rzeźby, które przed laty wygrały konkurs ogłoszony przez władze Amsterdamu. Instalacje to cyprysy, w których poprzez kształty i cienie przekazuję świat rzeczy i postaci z mego dzieciństwa, np. stół, krzesło, psa- przewodnika ociemniałego ojca. Nigdy wcześniej nie pokazywałam tych rzeźb, bo w żadnej galerii nie było tyle przestrzeni możliwości kompozycji co w BWA w Olsztynie.

Wystawa prac Mai Gordon w Galeria Sztuki BWA w Olsztynie odnosi się do jej przeszłości i teraźniejszości. Artystka nieustannie tęskni za Polską, gdzie się urodziła i spędziła dzieciństwo. Tęskni także za Izraelem, gdzie mieszkała od 10 do 24 roku życia, kończąc z wyróżnieniem Akademię Sztuk Pięknych i Rzemiosł Artystycznych Bezalel w Jerozolimie. W pracach powstałych w Holandii, gdzie aktualnie żyje, ta tęsknota została ujęta poprzez powtarzające się motywy – dom, cyprysy, górę i błękitne niebo. Pojawia się na nich również i Maya – mała dziewczynka bądź młoda kobieta, pełna nadziei, a czasem z poczuciem niepewności i strachu.

Przeszłość, nieobecność rodziny artystki, są ważnymi elementami życia i twórczości, jak i nieustanna walka z szybko przemijającym czasem oraz trud przyjęcia zmian własnej twarzy. Praca nad sobą przeplata się z pracą nad dziełami, w których artystka odzyskuje siebie i swoją pamięć.

Maya Gordon urodziła się w Chorzowie w 1947 roku. W 1957 roku wyemigrowała do Izraela, gdzie studiowała na Akademii Sztuk Pięknych i Wzornictwa w Jerozolimie (Bezalel Academy of Arts and Design). W latach 70. wyjechała do Holandii i podjęła studia w Atelier 63 w Haarlemie, a następnie na Jan van Eyck Academie w Maastricht. Mieszka i pracuje w Amsterdamie, Tel Awiwie oraz Warszawie.

Wybrane wystawy:

Sto flag na stulecie uzyskania praw wyborczych przez kobiety, STO FLAG i Biuro Wystaw / Fundacja Polskiej Sztuki Nowoczesnej, Warszawa 2018

Maya Gordon: Powroty do domu, w ramach Warsaw Gallery Weekend, Biuro Wystaw / Fundacja Polskiej Sztuki Nowoczesnej, Warszawa 2018

Zuzanna Ginczanka. Tylko szczęście jest prawdziwym życiem, Centrum historii miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej, Lwów 2018; Muzeum Historii Fotografii, Kraków 2016; Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, Warszawa 2015

Młoda Polska. Powidoki historii i rzeczywistości, Ludwig Múzeum – Muzeum Sztuki Współczesnej, Budapeszt 2016; Muzeum Historii Jugosławii, Belgrad 2016

Figury retoryczne. Warszawska rzeźba architektoniczna 1918–1970, Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni – oddział Muzeum Narodowego w Warszawie, 2015

Plica polonica, Centrum Sztuki Współczesnej Kronika, Bytom 2014

Tratwa Meduzy. Sztuka izraelska i potwór tożsamości, Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni – oddział Muzeum Narodowego w Warszawie, 2006

Architektura intymna, architektura porzucona, Centrum Sztuki Współczesnej Kronika, Bytom 2006

Maya Gordon: Golden Hands, Muzeum Sztuki Współczesnej, Herzliya 1995